Sulu meyveler, genellikle kurak iklimlerde veya toprak koşullarında suyu tutmak için kalın ve etli kısımları olan bitkilerdir. Grup olarak sulu meyveler, aloe ve agav gibi daha iyi bilinen bitkileri ve neredeyse bilinmeyen birçok bitkiyi içerir. Kaktüsler, etli grubun benzersiz bir alt kümesidir. Sulu meyveler herhangi bir konteyner bahçesinin önemli bir parçası olabilir, neredeyse yok edilemez ve iyi yetiştirilmesi oldukça kolaydır.
adımlar
Adım 1. Tencereleri hazırlayın
Sulu meyveler, bitkiyi rahatça barındıracak saksılara ihtiyaç duyar. Gerçek saksı boyutu bitkinin boyutuna bağlı olacaktır. Çok büyük veya çok küçük tencere kullanmadığınızdan emin olun.
- Tam drenaj ve havalandırma sağlamak için tencerenin dibinde 3 veya daha fazla delik olmalıdır. Kil kaplar en iyisidir.
- Tencerenin 1/3'ünü çakılla doldurun. Ardından 1-2 inç kalınlığında kaba kum tabakasıyla örtün.
Adım 2. Ortamınızı hazırlayın
Piyasada bulunan hazır sukulent karışımını kullanmak istemiyorsanız veya hazır erişiminiz yoksa kendiniz hazırlayın. Dikim için kullanmak üzere besleyici, iyi drene edilebilir bir ortamı karıştırın. Bir kısım bahçe toprağı, bir kısım kaba (nehir) kumu ve iki kısım yaprak küfü kullanın ve iyice karıştırın. Karıştırmadan önce toprağı ve yaprak kalıbını iyice öğütmeyi unutmayınız.
Adım 3. İyi güneş ışığı sağlayın
Sulu meyveler parlak ışığı tercih eder; bu nedenle saksıları doğrudan veya dolaylı bol güneş ışığı alan bir alana yerleştirin. İdeal bir güneşe maruz kalma, yaz aylarında şafaktan öğlen 12'ye kadar olacaktır.
Epiphyllum ve Rhipsalis gibi bazı türler, bitkilere zarar verebileceğinden doğrudan güneş ışığına daha az maruz kalmayı gerektirir
Adım 4. Saksıları, köklerin ucu değecek şekilde saksı karışımı ile istenilen seviyeye kadar doldurun
Daha sonra bitkiyi dikkatli bir şekilde saksının ortasından tutun, köklerin içeri sarkmasına izin verin ve saksı karışımını kökleri örtecek şekilde gevşek bir şekilde köklerin etrafına yerleştirin. Karışımı, gerekirse küçük bir çubukla köklerin etrafına nazikçe bastırın. Ayrıca saksı toprağını yerleştirmek için saksıyı yere yumuşak bir şekilde vurabilirsiniz.
Adım 5. Bitkinizi sulayın
İlk sulama ekimin 3. günü yapılacaktır. Bitki, saksı değiştirme veya taşıma sırasında kök sistemine gelebilecek olası hasarları iyileştirmek için ilk iki günü toprağı kuru tutacaktır.
- İlk sulamanın alttan yapılması en iyisidir; Bunu yapmak için, su, kılcal hareketle alt deliklerden toprak karışımına tırmanacağı zaman, tencereyi yarı dolu bir bardağa yerleştirmeniz gerekir. Aynı zamanda, bir toprak çömleğin su altındaki kısmı boyunca küçük gözeneklerinden de nüfuz edecektir.
- Sonraki sulama, her bir bitkinin büyüme hızına ve türüne göre yapılmalıdır. Temel kural, bir sonraki sulamadan önce toprak karışımının kurumasına izin verilmesi gerektiğidir. Sukulentler yazın büyür, kışın dinlenir. Genellikle, yaz aylarında haftada iki ila üç kez, kış başlarında ve sonlarında haftada bir ila iki haftada bir ve soğukların en yoğun olduğu dönemlerde ayda bir kez sulanması önerilir.
- Aşırı sulanan bitkiler yumuşak ve renksizdir. Yapraklar sarı veya beyaz olabilir ve renklerini kaybeder. Bu durumdaki bir bitki onarılamayacak durumda olabilir, ancak yine de onu saksısından çıkarabilir ve köklerini inceleyebilirsiniz. Kahverengi ve çürümüşlerse, ölü kökleri kesin ve daha kuru saksı ortamına koyun veya bir kesip ana bitkiyi çoğaltın.
- Yetersiz sulanan bir bitki önce büyümeyi durdurur, sonra yaprak dökmeye başlar. Alternatif olarak, bitki yapraklarda kahverengi lekeler geliştirebilir.
Adım 6. Diğer ev bitkilerinde yaptığınız gibi, yaz büyüme mevsimi boyunca gübreleyin
Kış aylarında gübrelemeyi tamamen durdurun. Kullanılan gübrenin azot içeriği her zaman çok düşük olmalıdır.
- 5-15-15 oranında olduğu gibi düşük azotlu bir NPK, seyreltilmiş, sıvı formda kullanılabilir. Mevsime, büyüme hızına ve bitkinin genel sağlığına bağlı olarak, bu her 2 veya 3 sulamada su ile karıştırılabilir. Önerilen dozaj bu bitkiler için çok güçlü olduğundan, her zaman belirtilen talimatların önerdiğinden daha fazla seyreltin.
- Organik seçenek için, taze inek gübresinin suyla (1 Kg 10 Litrede) karıştırılması ve bir hafta saklanmasıyla elde edilen sıvı inek gübresi, haftada bir kez 20'de 1 seyrelterek sulama sırasında kullanılabilir.
Adım 7. Sukulentlerinizi aşağıdaki yöntemlerden herhangi biriyle çoğaltın
- Tohumlarla - Etli tohumlar, steril, ince parçacıklı bir toprak karışımı, ısı (yaklaşık 75 ila 80°F), azaltılmış ışık ve çimlenmek için ıslak olmadan eşit nemin korunmasını gerektirir. İnce parçacıklı toprak karışımı içeren bir kap hazırlayın ve iyice sulayın. Etli tohumları toprağın üstüne dağıtın, tohumlar arasında boşluk bırakarak fidelerin büyümesi için yer açın. (Etli fideler ilk başta küçüktür; genellikle 1/8 inçten daha küçük bir çapa sahiptir ve türe bağlı olarak aylarca o kadar küçük kalır.) Tohum daha sonra ince bir parçacık "üst pansuman" ile çok hafif bir şekilde kaplanır. (Örneğin aynı toprak ama elenmiş gibi). Tohum tavası her gün çok ince bir sis ile püskürtücü ile sulanmalı, 24 saat arayla sadece üst yüzeyinin biraz kurumasına izin verilmelidir. Tohumlar içinde çimlenmeye başlamalıdır. iki hafta, ancak küçük parlak yeşil noktalar olarak görünecektir. Fideler 6 haftalık olduklarında yavaş yavaş sudan "sütten kesilebilirler". Bu zamanda, çok sıcak havalar dışında fideler gün aşırı sulanabilir. Fideler çeşide göre 6 aylıktan bir yaşına kadar tohumluktan çıkarılıp küçük saksılara konulabilir.
- Kesimlerle - Keskin, steril bir bıçakla bir sapın tepesinden 2-3 inç uzunluğunda bir parça kesin. Kesimin birkaç günden bir haftaya kadar (ortam iklimine bağlı olarak) nasırlaşmasına izin verin. Bu süre zarfında kesi alanında bir "nasır" oluşacaktır. Bu "nasır", insan vücudunun kesikler ve sıyrıklar için ürettiği kabuklara çok benzer. Bu "nasır" veya kabuk, bitki veya hayvanı korumak için iki katlı bir bariyer sağlar. Sıvı dışarı sızamaz (kurumaya neden olabilir) ve bakteri ve mantar giremez (bu da ciddi hastalıklara yol açabilir). Nasır oluştuktan sonra, kesimi ekstra perlitli bir toprak karışımına ekin. Ekstra perlit, sağlıklı köklerin üretilmesini sağlamak için gerekli havalandırmayı sağlayacaktır. Bazen, ekiminizi dikmeden önce biraz fazla beklerseniz, aslında suyu emebilen "hava" kökleri üretebilir!
- Yapraklarla - Sulu meyveler ayrıca yaprak kesimleriyle de çoğaltılabilir. Bu prosedür tüm sulu meyveler için çalışmayacak, ancak birçoğunda çok başarılı olacaktır. Bir yaprağı gövdeden çok dikkatli bir şekilde ayırmak, yaprağın çok temiz bir şekilde ayrıldığından ve yırtılmadığından emin olmak gerekir. Yaprak, yaprağın tabanında küçük bir "bitkicik" oluşmaya başlayana kadar birkaç haftadan bir aya kadar serin ve gölgeli bir yere yerleştirilmelidir. Yaprak daha sonra gözenekli bir toprağa dikkatlice ekilebilir ve kökler oluşurken tamamen kurumasına izin verilmemelidir. Bu birkaç hafta sürebilir. Yaprak toprağa "bağlandığını" hissettiğinde ve "bitkicik" büyümeye başladığında, bitkiye yavaş yavaş normal sulama yapılabilir.
- Doku Kültürüyle - Bu yöntem yalnızca laboratuvara erişimi olanlar içindir, ancak tek bir bitkinin hücrelerinden oldukça hızlı bir şekilde birçok bitki üretme yöntemidir. Bu süreçte hücreler bitki dokusundan izole edilir. Belirli bir bitki türü için çeşitli hormonların ve besleyici elementlerin yüzde kaçının gerekli olduğunu belirlemek için araştırma yapılır. Hücreler daha sonra petri kaplarında agar üzerine yerleştirilir ve hormon ve beslenme sıvıları ile "transfüze edilir". Ortam son derece sıhhi olmalı ve sabit bir nem ve sıcak sıcaklıkta (yaklaşık 70 derece Fahrenheit) tutulmalıdır. Tek hücreler bölünmeye başlar ve çeşitli işlevleri yerine getirmek için "uzmanlaşan" daha fazla hücre üretir, bu da tek bir hücreden yeni, eksiksiz, tam işlevli bir bitkinin oluşumuna yol açar.
Video - Bu hizmet kullanılarak YouTube ile bazı bilgiler paylaşılabilir
İpuçları
- Toprak iyi drene edilmelidir.
- Sulama cömert olmalı, ancak seyrek olmalıdır.
- Bitkiler iyi ışık ve temiz havaya sahip olmalıdır.
- Beslemeler düzenli olmalı, ancak seyreltilmelidir.
