Orkestra, beş tür enstrüman çalan bir grup müzisyendir: nefesli çalgılar, üflemeli çalgılar, perküsyon, klavyeler ve yaylılar. Bu beş tür enstrümanın her biri farklı türde sesler üretir. Birlikte, bu sesler, iletken tarafından yönlendirilen veya yönetilen bir armoni oluşturmak için birleştirilebilir. Orkestra şefi sadece armoninin yöneticisi değil, orkestrayı bir arada tutan yapıştırıcıdır. İlk orkestranızı yönetmeden önce öğrenmeniz gereken pek çok şey ve orkestra karşısında yapmanız gereken daha pek çok şey var.
adımlar
Yöntem 1/3: Temelleri Öğrenme
Adım 1. Besteci anlamak için notaları okumayı öğrenin
Bir şefin işi, notalara hayat vermektir. Notaların söylediklerini eğlenceli ve zevkli bir şeye çevirmek. Orkestra şefi bunu müziğin bestecisi adına yapıyor çünkü bestecinin kendisi orada olamaz. Bu nedenle, bir orkestra şefinin sadece müziği çalmak için nasıl okunacağını bilmesi değil, aynı zamanda onu bir performansa dönüştürmek için müziği okuyabilmesi gerekir.
Müzik okumaya ihtiyaç duyan bir orkestra şefi, bir yönetmenin bir senaryoyu anlaması veya bir edebiyat bilgininin şiiri anlamasıyla eşdeğerdir
Adım 2. Uzman düzeyinde en az bir enstrüman çalmayı öğrenin
Çoğu şef, şef olarak değil müzisyen olarak başlar. Koşmadan önce yürümeyi öğrenmeniz gerektiği gibi, bir orkestra şefinin de diğer insanları enstrüman çalmaya yönlendirmeden önce bir enstrüman çalmayı öğrenmesi gerekir. Bir orkestra şefinin orkestrasındaki her bir enstrümanın temellerini anlaması gerekir; bu, ilk önce bir enstrümanı ustalıkla çalmayı biliyorsa yapması çok daha kolay bir şeydir.
Tıpkı bir orkestra şefinin notaları bir performansa tercüme etmesi gibi, notaları doğru bir şekilde yorumlayabilmeleri için o performansın araçlarının nasıl çalıştığını da öğrenmeleri gerekir
Adım 3. Yürüteceğiniz her tür enstrümanı inceleyin
Orkestra şefi olarak orkestranızdaki tüm müzisyenleri hangi enstrümanı çalarlarsa çalsınlar yönetebilmeniz gerekir. Bunu etkili bir şekilde yapmak için, her enstrümanın temel işlevlerini (nasıl çalışır, enstrümanda ne yapmak kolay, ne yapmak zor, sorunlar genellikle belirli bir enstrümanla nerede ortaya çıkıyor vb.) anlamanız gerekir. Bir kondüktör, enstrümanın nasıl çalıştığını anlamadığı takdirde, birisine enstrümanının nasıl ses çıkarması gerektiğini söyleyemez.
Bir orkestra şefinin orkestra üyelerinin yanı sıra her enstrümanı nasıl çalacağını bilmesi gerekli değildir. Ancak orkestra, her enstrüman türünde en azından 'dilini konuşabilen' bir şefe daha iyi saygı duyacaktır
Yöntem 2/3: Uygun El Hareketlerini Geliştirme
Adım 1. Parçanın başlamak üzere olduğunu belirtmek için ellerinizi kaldırın
Orkestraya performansa başlamaya hazır olduğunuzu belirtmek için iki elinizi (veya kullanıyorsanız bastonu) kaldırın. Bu aynı zamanda orkestraya başlangıç pozisyonlarına geçmeleri ve onları yönlendirdiğinizde çalmaya başlamaya hazır olmaları gerektiğinin sinyalini verecektir.
Bazı iletkenler, çok kasıtlı bir hareketle ellerini başlarının üzerine kaldıracaklar. Diğerleri orkestranın dikkatini çekmek için ellerini yüzleriyle aynı seviyede kaldıracak
Adım 2. Müziği başlatmak için sağ elinizle bir hazırlık vuruşu yapın
Orkestra kendi enstrümanlarını çalmaya başlamadan önce sağ elinizle bir hazırlık vuruşu yapın. Bu hazırlık vuruşu orkestraya parçanın başlangıç temposunu sağlar. Hazırlık vuruşunuza, tüm orkestranın görebileceği bariz bir inhalasyon ile başlayın.
Hazırlık vuruşunun, orkestraya vereceğiniz diğer vuruşlardan hiçbir farkı yoktur. Tek fark, hazırlık vuruşunun orkestra çalmaya başlamadan önce yapılmasıdır. 1-2-3-4 saymaya eşdeğerdir
Adım 3. Parçanın vuruşunu yukarı ve aşağı hareketlerle işaretleyin
Bir düşüş, bir bardaki ilk vuruştur ve bir iyimserlik, bir bardaki son vuruştur. Örneğin, 4/4'lük bir parçada, her çubukta 4 vuruş vardır ve bu vuruşlar: aşağı vuruş-diş-diş-ileri vuruş. Bir çubuğun orta vuruşları, sağ elinizin yukarı veya aşağı hareketiyle temsil edilmez. Bunun yerine, sağ elinizin sağ veya sol (yan yana) hareketi kullanılarak belirtilmelidirler. İletken olarak, her çubuk sağ elinizi aşağı, sonra bir tarafa, sonra diğer tarafa, sonra yukarı hareket ettirmenizi gerektirir.
- İyimserler, yukarı doğru bir hareketle temsil edildikleri için bu şekilde adlandırılır. Downbeats, aşağı doğru bir hareketle temsil edildikleri için bu şekilde adlandırılır.
- Bir çubuk sırasında sağ elinizin hareket sayısı, çaldığınız parçaya bağlı olacaktır.
- Sağ elinizi önce sağa mı yoksa önce sola mı hareket ettireceğiniz tamamen size kalmış.
Adım 4. Tempoyu belirtmek için vuruşun hızını değiştirin
Temponun hızlanmasını istiyorsanız, ellerinizi hareket dizisinde daha hızlı hareket ettirin. Temponun yavaşlamasını istiyorsanız, hareket sırası boyunca ellerinizin hareketini yavaşlatın. Tempo gerçekten yavaşsa, hareketlerinize bir 'alt vuruş' ekleyebilirsiniz.
Bir "alt vuruş", ait olduğu vuruşla aynı yönde ek, daha küçük bir harekettir
Adım 5. Belirli bir müzisyeni veya bölümü işaretlemek için sol elinizi kullanın
Resmi yönetim standartları, müziğin ritmini yönlendirmek için sol elin kullanılmaması gerektiğini iddia eder. Bunun yerine, bir müzisyene veya bölüme ipucu vermek, parçanın dinamiklerini belirtmek veya ek ifade sağlamak için sol el kullanılmalıdır.
Bir müzisyene veya bölüme ipucu vermek için sol elinizle yaptığınız belirli hareketler size kalmış. Ancak elinizi kullanmanın yanı sıra göz teması da kurduğunuzdan emin olun
Adım 6. Müziğin dinamiklerini hareketlerinizin boyutuyla iletin
Müziğin dinamikleri, müziğin karakteri veya ifadesidir. Bir parçanın yavaş, yumuşak, sessiz bölümlerini veya bir parçanın yüksek, hızlı, yoğun bölümlerini içerebilir. Orkestra şefi olarak, hareketlerinizin boyutunu kullanarak hangi dinamikleri beklediğinizi orkestraya 'anlatmak' sizin işiniz. Hareketlerinizin 'boyutu', kollarınızın yürütürken kapladığı alan miktarı ile gösterilir.
- Örneğin, müziğin yavaş, yumuşak, sessiz bir bölümü, yalnızca ellerinizin küçük, yakın hareketleriyle temsil edilebilir. Oysa yüksek sesli, hızlı, yoğun bir bölüm, tüm kollarınızın geniş, geniş hareketleriyle temsil edilebilir.
- Spesifik hareketleriniz, çalınan müzik parçasıyla ve orkestra şefi olarak müziği nasıl yorumladığınızla doğrudan ilgilidir.
Yöntem 3/3: Bir Senfoni Orkestrası Yönetmek
Adım 1. Yürütme sırasında ayaklarınız omuz genişliğinde açık olacak şekilde düz durun
Kondüktörün podyumuna ilk çıktığınızda, standın önünde yerinizi bulun, ayaklarınızı omuz genişliğinde olacak şekilde açın ve ardından omuzlarınızı ve vücudunuzu gevşetin. Müzik boyunca gevşek kalın, orkestrayı yönlendirmeniz gerekinceye kadar gerilmeyin.
Bir orkestra şefi olarak yaptığınız her ifade, orkestra tarafından bir yön olarak yorumlanabilir. Rahat kalarak kasıtsız yönlendirmelerden kaçının
Adım 2. Orkestranın uzmanlığına göre duruşunuzu ve hareketlerinizi değiştirin
Profesyonel orkestralar, şaşırtıcı olmayan bir şekilde, çok çeşitli şeflerle daha fazla deneyime sahiptir ve bir şefin hareketlerini deşifre etme yeteneğine sahiptir. Bununla birlikte, amatör ve acemi orkestralar (örneğin, ilkokul veya lise orkestraları) yalnızca çok daha fazla yönlendirmeye ihtiyaç duymazlar, aynı zamanda bu yönün çok net olması gerekir.
Amatör ve acemi orkestralar, çeşitli hareketlerinizin ne anlama geldiği ve bunları yaptığınızda ne yapmaları gerektiği konusunda da talimat gerektirebilir
Adım 3. Doğrudan orkestraya bakarak tüm dikkatinizi orkestraya verin
Çalmakta olduğunuz parçanın notaları büyük olasılıkla önünüzde olacak olsa da, önceden ezberlemek için kendinize yeterli zaman tanımalısınız, böylece ona bakmanıza gerek kalmaz. Bunun yerine, gözleriniz her zaman orkestranın kendisinde ve müzisyenlerin üzerinde olmalıdır, özellikle de onlara ipucu verme zamanı geldiğinde.
- İdeal bir durumda, notalara yalnızca dikkatiniz dağılırsa ve yerinizi bulmanız gerekiyorsa ihtiyaç duyulur.
- Müzisyenlere bakmak isterken, özellikle solo performans sergiliyorlarsa, herhangi bir müzisyene uzun süre bakmaktan kaçınmak istersiniz.
